Lyawmiyāt — Vrijdag vol baraka
Een dag vol zegen
Lieve Lyawmiyāt,
Vandaag voelde als zo’n dag waarop el-baraka overal een beetje in zat. De eerste dag van de herfstvakantie van de kinderen, en ik besloot om, zonder plan, gewoon spontaan met de meisjes op stap te gaan. Laat in de middag namen we de tram richting stad. Alleen dat al vonden ze geweldig. Ze luisterden aandachtig naar de omroepstem, lazen de halteborden hardop en giechelden om de namen: Hardenbroekstraat, Moerwijk, Hollandspoor, vooral die eerste vonden ze het grappigst klinken. Toen we het centrum naderden, riepen ze al enthousiast: “Kijk mama, daar is de bibliotheek!”
Licht in de bibliotheek
Beneden in de bieb is een klein café met ronde houten tafeltjes en grote ramen. We kozen een plekje bij het raam. De meisjes bestelden warme chocomelk en popcorn en ik nam een chai met een stukje wortelcake. Terwijl ze in hun werkboekjes bladerden, zei één van hen ineens:
“Mama, het lijkt net een bioscoop.”
En inderdaad, met het zachte licht, de drukte buiten en de dwarrelende bladeren leek het even alsof we in een film van het gewone leven zaten. Wallah, dat soort momenten wil ik vasthouden.
Rachida komt erbij
Even later belde Rachida.
“Zusino, waar zitten jullie?” vroeg ze vol enthousiasme. Ze was in de buurt met haar zoontje en stond even later in de bieb. Samen gingen we naar de kinderboekenafdeling op de derde verdieping. De meisjes tekenden, knutselden en lazen, mijn neefje zat verdiept in een boek. Er hing zo’n zachte, open sfeer, het voelde als raḥma, zachtheid in de lucht.
Kleine drempels
Toen we later weer naar beneden gingen, wilden de meisjes met de roltrap. Rachida hield ze allebei stevig bij de hand, terwijl haar zoontje al dapper vooruitging. Zelf liep ik erachteraan. Normaal ben ik daar wat terughoudend in, zeker met twee kinderen tegelijk, iets van mijn khof voor hoogtes. Maar nu kon ik het even laten gaan.
Beneden bij de draaideur waren de rollen omgedraaid. Ik zei luchtig:
“Ga maar alleen, dat kunnen jullie.”
Maar Rachida hield haar zoontje nog even tegen, ze vond dat nét iets spannend. We moesten lachen. Zij had mij geholpen bij de roltrap, ik haar bij de draaideur.
Subḥan Allah, lieve Lyawmiyāt, hoe vaak zitten we niet ieder op onze eigen kleine drempel, wachtend op een hand die zegt: kom, je kunt het wel.
Frietjes en geur van oliebollen
Buiten was de lucht blauwgrijs geworden en de stadslampen kleurden de stoep goud. We liepen langs de bekende oliebollenkraam, de geur van warme olie en poedersuiker hing in de lucht. Heel even twijfelde ik, zal ik er eentje halen? Maar nee, ik had al wortelcake op. De kinderen wilden frietjes, dus we haalden een portie en aten die samen buiten, op een bankje. Zwin, dat soort momenten smaken gewoon extra goed.
Een onverwachte ontmoeting
En toen kwam ineens nicht Salwa langs, zomaar lopend over het plein terwijl wij nog zaten te eten. Ik had haar zeker vijftien jaar niet gezien, maar ze herkende ons meteen. Ze was nog precies zo: hartelijk, warm, met die brede glimlach die meteen de lucht vult met licht.
Subḥan Allah, dacht ik, sommige mensen blijven gewoon lichtdragers.
Op weg naar huis
Even daarna belde Mostafa, hij was met de jongens onderweg om ons op te halen. In de auto begonnen de kinderen meteen te praten, allemaal door elkaar heen. De meisjes vertelden over de bibliotheek en de frietjes, mijn zoontje over zijn middag met papa. De dreumes sliep zacht in zijn stoeltje. Ik luisterde naar hun stemmen, vermengd met het zachte gezoem van de auto en de lichtjes van de stad die langzaam vervaagden.
Een dag van zussen, kinderen, stadslampen en kleine moed.
Een dag vol khayr en raḥma.
Dit was het weer, lieve Lyawmiyāt. Dank voor het luisteren — en in shaa Allah tot gauw🩷
Woordenlijst
el-baraka — zegen, overvloed die niet in cijfers te meten is
Wallah — bij God; uitroep van oprechtheid of verwondering
raḥma — barmhartigheid, zachtheid
khof — angst, schrik
sabr — geduld, kalmte
zwin — mooi, fijn, leuk
Subḥan Allah — verheven is God; uitroep van verwondering of ontroering
khayr — goedheid, zegenrijkheid
in shaa Allah — als God wil